JOZEF SEBRECHTS In de herinnering van de Bruggelingen leeftde hoogstaande figuur van professor dokter Jozef Sebrechts (1885-1948) terechtverder. In 1910 kwam de knappejonge chirurg Sebrechts zich in Brugge vestigen, omgeven door het aureoolvan de schitterende studies die hij in Leuven (Théophile Debaisieux) en in Berlijn had volbracht.Hij huwde een meisje uit de Brugse familie Van Caillie en opende een kleineprivé-kliniek in zijn woning op de Mallebergplaats. In 1912 werd hijtot chirurg benoemd aan het Sint-Janshospitaal en stond hij ook mee aan dewieg van de Sint-Jozefskliniek langs de Komvest. Al had de chirurgievanaf de negentiende eeuw reuzenstappen gezet, toch stond ze in de tijd vanSebrechts op het gebied van technieken, apparatuur, technische begeleidingof zelfs hygiëne nog dichter bij de Middeleeuwen dan bij wat thans deuiterst gesofisticeerde chirurgie is geworden. Men werkte nog in een klimaatwaar ieder operatie een enorm risico inhield en de mislukkingen een aanzienlijkpercentage uitmaakten. Stelselmatig werdvooruitgang geboekt, zowel in het verdoven en opereren zelf als in de nazorg.Sebrechts behoorde tot de «universele» chirurgen, die ongeveerieder heelkundige ingreep uitvoerden, welke ook het lichaamsonderdeel waswaaraan iets moest verholpen worden. Men was toen nog ver van de zeer gespecialiseerdechirurgie die we thans kennen. Sebrechts genoot weldrainternationale bekendheid en faam. Hij experimenteerde heel wat en publiceerdehierover zijn bevindingen in geleerde tijdschriften. Naast zijn vernieuwendetechnieken voor maag- darm- en rectumchirurgie, verwierf hij vooral bekendheiddoor de techniek van de ruggenmergverdoving, die hij en zijn medewerkerstienduizenden keren toepasten. Van overal kwamen chirurgen naar Brugge omSebrechts aan het werk te zien. Hij leidde tal vanjonge chirurgen op zodat men sprak over «de school van Sebrechts».Hij die in Leuven een groot professor had kunnen worden, verkoos zich volopin te zetten in de stad waar hij van hield. Onder zijn impuls werd het Sint-Janshospitaalaanzienlijk uitgebreid, o.m. met de Minnewaterkliniek, die naar de normenvan de tijd ultramodern was ingericht. In het sociaal levenin Brugge nam hij een vooraanstaande plaats in, vooral in wat met ziekenzorgte maken had, zoals bvb in de Verpleegsterschool, het Wit Gele Kruis en hetRode Kruis, waarvan hij nationaal ondervoorzitter werd. Hij was hierbij eendoordrijver. Wanneer hij het nodig achtte een ambulancedienst in het levente roepen, en de overheid hem hierin niet direct volgde, richtte hij maarmeteen een privé-dienst op met eigen centen. In de volksmond kreegSebrechts de reputatie van een wonderdoener. “Als Sebrechts je niet kan redden,dan kan dat niemand”. Toen hij in 1948 op nog jonge leeftijd overleed kreeghij een prinselijke uitvaart. |