Jan Palfijn (28 november 1650– 21 april 1730) een volksjongen van Kortrijk, bracht het door zelfonderrichten aanhoudende studie zoo verre, dat hij een wereldberoemd heelmeester-ontleedkundigeen de uitvinder der verlostang werd.

Toen hij in 1683 voor het wegnemen en ontleden van menschenlijken in zijnegeboortestad werd vervolgd, vestigde hij zich te Ieperen, van waar hij in1694 naar Parijs toog, om daar in het Hôtel-Dieu zijne studiënvoort te zetten.

In 1697 keerde hij in het vaderland terug. Hij koos dan verblijf te Gent,waar hij stads-heelmeester en leeraar van ontleedkunde werd en overleed op21 April 1730.

Verlostangen bestaan al maar de ontwerpers (zoals de Brit Peter Chamberlen(1601-1683)) houden hun ontwerp geheim. Hij probeert zijn uitvinding in 1670voor 10.000 daalders aan de lijfarts van de Franse koning te verkopen maareen demonstratie loopt op een mislukking uit. Daarbij wordt zijn ontwerpverborgen door de verlossing met een deken af te dekken.

Jan Palfijn breekt met deze praktijken en toont zijn ontwerp in 1723 aande Academie van Wetenschappen te Parijs. Het instrument bestaat uit tweelosse lepels, bijeengehouden door een ketting of koord, en is voorzien vanhouten handvatten. Het apparaat houdt geen rekening met de bekkenkromming.

Later volgen vele verbeteringen (de lepels worden gekruist en de tangengebogen)