1. Introduction
Le V.T.T. est un temps composé d'un auxiliaire (de temps) et d'un participe passé; à priori, il correspond en français au passé composé.

Heb je je goed geamuseerd ?

Est-ce que tu t'es bien amusé(e) ?

Heb je veel gewerkt ?

As-tu beaucoup travaillé ?

Waar ben je naartoe geweest ?

es-tu allé(e) ?

Ben je in België gebleven ?

Es-tu resté(e) en Belgique ?

 

2. Formation du V.T.T.

1.

Ze

hebben

niet veel

gewerkt.

2.

's Avonds

 

we rond het kampvuur

gezongen

3.

Op de terugweg

 

we een ongeluk

gehad

4.

We

 

altijd in Antwerpen

gewoond

5.

We

 

ons nooit

verveeld

6.

Daar

 

we ons fantastisch

geamuseerd

7.

We

 

in de bergen

gewandeld

8.

In juli

zijn

we naar Oostenrijk

gegaan

9.

We

 

dit jaar in België

gebleven

10.

We

 

een paar keer naar zee

geweest

11.

Ze

 

al twee keer

verhuisd



Quelques observations concernant :
[i] Le choix de l'auxiliaire en néerlandais (hebben ou zijn) et en français (avoir ou être);
observez en particulier que :
a) dans les phrases 1 -> 4, hebben correspond à avoir;
b) dans les phrases 5 -> 7, hebben ne correspond pas à avoir;
c) dans les phrases 8 et 9, zijn correspond à être;
d) dans les phrases 10 et 11, zijn ne correspond pas à être.
conclusion: il n'y a pas toujours correspondance entre l'auxiliaire en néerlandais et en français. Si vous souhaitez en savoir plus consultez le chapitre 1.5.3.1
[ii] La place du participe passé en néerlandais et en français:
conclusion: le participe passé occupe une position en fin de phrase en néerlandais; c'est pourquoi on l'appelle aussi le RESTE VERBAL (ou RV).
[iii] La forme du participe passé en néerlandais et en français:
Hij is thuis gebleven. (resté)
Ze is in België gebleven. (restée)
Waar zijn ze gebleven ? (resté(e)s)
Hij heeft zich niet verveeld. (ennuyé)
Ze heeft zich niet verveeld. (ennuyée)
Ze hebben zich niet verveeld. (ennuyé(e)s)
conclusion: le participe passé reste invariable en néerlandais.

De l'analyse des phrases ci-dessus, il ressort que le V.T.T. se forme au moyen:

d' un Pôle Verbal

 

et

d'un Reste Verbal

càd

càd

un AUXILIAIRE

un PARTICIPE PASSE

(une forme du verbe zijn ou hebben)

(invariable et placé en fin de phrase)

 

3. Formation du participe passé des verbes réguliers
3.1. Le participe passé des verbes réguliers commence par un préfixe (la plupart du temps "ge-") et se termine par -t ou -d (prononcé par ailleurs [t] ).
Si l'infinitif commence par un des préfixes 'be-', 'ge-', 'er-', 'her-', 'ver-', 'ont-', on n'ajoute pas le préfixe 'ge-'.

1.

Ze

hebben

niet veel

gewerkt.

2.

We

hebben

altijd in Antwerpen

gewoond.

3.

Daar

hebben

we ons fantastisch

geamuseerd.

4.

Ze

zijn

al twee keer

verhuisd.

5.

Ze

heeft

me niet meer

herkend.

6.

Ik

heb

haar in Luik

ontmoet.


3.2. En cas de difficulté pour former le participe passé, nous vous invitons à relire d'abord le chapitre d'introduction aux temps, et de revoir les règles d'orthographe et de prononciation.
SPELEN -----> gespeeld
MAKEN -----> gemaakt
KOKEN -----> gekookt
BELOVEN -----> beloofd
KENNEN -----> gekend
VERTELLEN -----> verteld
FIETSEN -----> gefietst

VERHUIZEN -----> verhuisd

 

4. Le participe passé des verbes irréguliers
Pour conjuguer un verbe en néerlandais, il faut connaître sa forme à l'O.V.T. et au participe passé (voltooid deelwoord).
Un certain nombre de verbes sont irréguliers.

La plupart d'entre eux sont mentionnés dans le chapitre sur l'O.V.T. Consultez ce chapitre au besoin.

 

5. V.T.T. avec double infinitif
Comparez les phrases suivantes en français et en néerlandais :

Ik heb hem niet

ZIEN vertrekken .

     

HOREN binnenkomen

     

LATEN spieken

     

DURVEN tegenspreken

     

KUNNEN tegenhouden

     

WILLEN straffen

     

LEREN zwemmen

 
Ze is bij ons

KOMEN slapen

     

BLIJVEN eten


Les temps composés de 15 verbes sont formés au moyen d'un auxiliaire (une forme de hebben ou zijn) et d'un double infinitif au lieu d'un PP + infinitif comme en français.

L'infinitif correspondant au PP français vient toujours en premier lieu. Ces 15 verbes sont :

mogen - moeten - kunnen - willen

komen - gaan

doen - laten

zien - horen - voelen

leren - helpen - blijven -durven

Remarque: Zijn avec un double infinitif :
Avec un double infinitif, on utilise l'auxiliaire du premier infinitif :

Ze  zijn   over het probleem KOMEN 

praten.

  is    GAAN  
Ik  ben    BLIJVEN  
 
Ze  hebben   over het probleem kunnen  

praten.

Hij  heeft     willen  
      durven  

Lorsque le premier infinitif est moeten, mogen, kunnen ou willen, on peut aussi utiliser l'auxiliaire qui dépend du deuxième infinitif :

Ze  is  niet naar de fuif

kunnen KOMEN.

  heeft niet op de fuif

mogen BLIJVEN.

     

willen

 
Ik  heb  naar de winkel

  moeten GAAN.

  ben    




Le Déterminant | Le Nom | Le Pronom | L'Adjectif | Le Verbe | L'Adverbe

Responsable Gramlink: Prof. Dr. Pierre GODIN <Pierre Godin>
Website Manager: Marc PIWNIK <Marc Piwnik> - Last Modified: 10 JUN 2018
© UCL – www.gramlink.com – 1999-2018